untitled
untitled
untitled (bull and fish, pastoral)
untitled (Jupiter in bed)
Installation view at Big Art, Amsterdam, 2022
untitled
series 'Inderterminate'
untitled
Untitled from the series 'Limp Wrist'
series 'Limp Wrist'
Silver
series '...and suddenly, all is revealed'
It turned out it wasn't a situation, but a person
Repulsion
untitled
Installation view of diorama 'Window'
Installation view '...and suddenly, all is revealed'
'Haphazard monsters', installation view at galerie dudokdegroot, Amsterdam
untitled
I'm a myth
untitled
untitled
untitled
untitled
'Algorithm corrupted (though sheer comedy, of course)', installation view
Installation view 'Algorithm corrupted (though sheer comedy, of course)'
untitled
untitled
untitled
untitled
Da-ta, da-ta
untitled (crouching figure)
Cover girl
Group show Loods 6
three bearded baby's
The Foundling
Three figures in an artificial surrounding
White sheet
Mirror no. 2
untitled (figure seen from below)
untitled (figure seen from below)
'The future is old', installation view
You may grow up to be a fish
Straight story
The middle place
Roberte wants to be kidnapped
Th future is old
The fraud
In the hedge
'How does your garden grow?', installation view
Nurse with cup of hot choco
Mommy
Doctor putting on gloves
A company of three
Surgeon
Headfile
untitled (tree)
untitled 5, from the series The teddy-bear conventions
Boy and militaryman
Sketch book
Sketch book

Tentoonstelling 'Dirty Denim', 2005

Door Marcus Lutkemeyer, curator Schloss Ringenberg, Kunsthalle Munster o.m.

Marijn Akkermans (Amsterdam) en René Zeh (Düsseldorf). Dirty Denim was het startpunt van een losse reeks samenwerkingsprojecten in Schloss Ringenberg.

Op de Dirty Denim-expositie met tekeningen van Marijn Akkermans en installaties van René Zeh, vond een ontmoeting plaats tussen kunstwerken, die op een verschillende manier laten zien hoe dromen en verlangens geconfronteerd worden met de complexe, vaak harde werkelijkheid. De scènes op de subtiele figuratieve tekeningen van Marijn Akkermans suggereren dramatisch geweld, dat op een merkwaardige manier in tegenspraak is met de onbewogen gelaatsuitdrukking en de theatrale pose van de figuren.                            

Wat op het eerste gezicht eenduidig lijkt, wordt steeds onduidelijker in deze vernuftige spinsels, waarin teken- en schilderkunstige middelen even virtuoos zijn gehanteerd. Gecompliceerde afhankelijkheidsrelaties, zwevende identiteiten en onduidelijke rolverdelingen, maar ook kinderlijke verlangens vormen een surrealistisch weefsel van lichamen en emoties. De explosieve, seksueel geladen spanning van deze werken wordt ondermijnd door een dromerige lichtvoetigheid die in haar tegenstrijdigheden onoplosbaar en multi-interpretabel blijft. Een goed voorbeeld zijn de werken uit de serie 'The teddy-bear conventions' die op de tentoonstelling te zien waren. Daarin vormde mensen en speelgoedberen zonderlinge constellaties. De personages doen denken aan vredige kinderboek illustraties, maar ze figureren in brute gewelddadige scènes. Hun uiteengereten, openbarstende lichamen worden door vlijtige handen weer met naald en draad samengevoegd, wat de gewonden zich merkwaardig onaangedaan laten welgevallen. De tekeningen zijn onbehaaglijk vertrouwd en aantrekkelijk vreemd tegelijk, en roepen tegenstrijdige emoties op, die ook na het kijken nog lang blijven hangen. (...)

Door Marcus Lütkemeyer, uit <GAP> magazine uitgegeven door Schloss Ringeberg, 2005